ผู้ป่วยเบาหวานได้รับประโยชน์จากการรักษาด้วย EECP โดยการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดีขึ้น ซึ่งเกิดจากการใช้ประโยชน์จากน้ำตาลในเลือดโดยเซลล์ได้มากขึ้น การเพิ่มการหลั่งอินซูลิน และการปรับปรุงความไวของเซลล์ต่ออินซูลิน

โรคเบาหวานคือภาวะที่ระดับน้ำตาลในเลือดสูงกว่าปกติ ซึ่งเกิดจากการที่ตับอ่อนไม่สามารถผลิตอินซูลินได้เพียงพอเพื่อช่วยให้เซลล์ในร่างกายใช้ประโยชน์จากน้ำตาลในเลือด หรือเซลล์ในร่างกายมีความต้านทานต่ออินซูลิน

มีหลายกลยุทธ์ในการจัดการกับโรคเบาหวาน วิธีที่ง่ายที่สุดคือการออกกำลังกาย ซึ่งมีผลที่เทียบเท่ากับวิธีการรักษาด้วยยาที่ซับซ้อน การออกกำลังกายสามารถเพิ่มการหลั่งอินซูลินและลดการต้านทานอินซูลินได้ การรักษาด้วย EECP ได้แสดงให้เห็นว่าเป็นการออกกำลังกายที่มีประสิทธิภาพ ดังนั้นผลของมันจึงมีผลดีต่อระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยเบาหวานอย่างไม่ต้องสงสัย

EECP ลดระดับน้ำตาลในเลือด: การศึกษาพบว่า การรักษาด้วย EECP ในผู้ป่วยที่เป็นเบาหวานประเภทที่ 2 (Type II Diabetes) ช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือดและระดับฮีโมโกลบินเกล็ด (glycosylated hemoglobin) ได้อย่างมีนัยสำคัญ การรักษานี้จะช่วยให้ผู้ป่วยควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดีและง่ายขึ้น โดยกระบวนการนี้ไม่มีความเสี่ยงและสามารถทำซ้ำได้ตามต้องการ ดังนั้น EECP สำหรับการควบคุมเบาหวานจึงเป็นกลยุทธ์ใหม่ที่ไม่ใช้ยาและเป็นธรรมชาติ

ความเสียหายจากภาวะแทรกซ้อนระยะยาวของเบาหวาน: ภาวะแทรกซ้อนระยะยาวของโรคเบาหวานคือความเสียหายที่เกิดขึ้นกับหลอดเลือด ทั้งหลอดเลือดขนาดเล็ก (microvascular) และหลอดเลือดขนาดใหญ่ (macrovascular) ความเสียหายนี้เกิดจากการที่ระดับน้ำตาลในเลือดสูงอย่างต่อเนื่อง โรคเบาหวานที่ไม่ได้รับการควบคุมจะทำให้การผลิตไนตริกออกไซด์จากเซลล์เอนโดเธเลียมของหลอดเลือดลดลง ซึ่งเซลล์เหล่านี้ทำหน้าที่บุผนังด้านในของหลอดเลือด

EECP ปกป้องหลอดเลือด: ไนตริกออกไซด์เป็นสารธรรมชาติที่ช่วยปกป้องผนังหลอดเลือดจากความเครียด การอักเสบ ป้องกันการเกิดลิ่มเลือด และช่วยให้หลอดเลือดรักษาความยืดหยุ่นหรือความสามารถในการขยายตัว การรักษาด้วย EECP ได้แสดงให้เห็นว่า ระดับไนตริกออกไซด์เพิ่มขึ้นถึง 51.9% การเพิ่มขึ้นของไนตริกออกไซด์นี้ช่วยป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นในหลอดเลือดทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่ในผู้ป่วยเบาหวาน

อีกกลไกสำคัญในการควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดของร่างกายคือความสามารถของอินซูลินในการควบคุมการนำไปใช้ของกลูโคสโดยกล้ามเนื้อโครงร่าง กล้ามเนื้อหัวใจ สมอง และเนื้อเยื่อไขมัน การนำกลูโคสไปใช้นี้ถูกควบคุมโดยโปรตีนที่เรียกว่า GLUT-4 การใช้กลูโคสหลัก ๆ จะเกิดขึ้นในกล้ามเนื้อโครงร่าง การศึกษาพบว่า การรักษาด้วย EECP เพิ่มโปรตีน GLUT-4 ในกล้ามเนื้อโครงร่างขึ้นถึง 47% ตอนนี้ การเพิ่มขึ้นของไนตริกออกไซด์และโปรตีน GLUT-4 ร่วมกันมีบทบาทสำคัญในการนำกลูโคสเข้าสู่เซลล์และเสริมประสิทธิภาพของอินซูลิน โดยดัชนีความไวต่ออินซูลิน (ISI) เพิ่มขึ้น 21% ซึ่งหมายความว่า หลังการรักษาด้วย EECP ผู้ป่วยจะต้องใช้อินซูลินในปริมาณที่น้อยลงเพื่อช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด